Theatermaakster en ervaringsdeskundige Maartje Wikkerink

Theatermaakster en ervaringsdeskundige Maartje Wikkerink:
“Groeien is toch het mooiste dat je als mens kunt doen?”

Een passie, een levensvervulling, iets eigenaardigs… als je je eetstoornis en daarmee je dagbesteding wilt loslaten is het volgens theatermaakster Maartje Wikkerink (25) belangrijk dat er iets is, waarvan je hart sneller gaat kloppen. Voor Maartje was het theater maken dat haar leven meer waarde en richting gaf. Nu, tien jaar na haar opname in een eetstoornissenkliniek, staat ze tijdens een theatertour van Human Concern op de planken met haar beeldende voorstelling ‘Stillen’.

Stille(n) strijd
In ‘Stillen’ vertelt Maartje het verhaal van een meisje dat vecht voor een gezond leven, waarin ze haar eetstoornis niet meer nodig heeft om haar angsten te hanteren. Ze heeft voor deze titel gekozen vanwege de uitdrukking ‘honger stillen’ oftewel verzachten/bevredigen. Maartje: “Want onder die ‘honger’ en de eetproblematiek liggen een heleboel andere dingen die om stillen vragen. De eetstoornis stelt je in staat om je angsten, onzekerheden, pijn en emoties te stillen en tijdens je herstel moet je deze gevoelens weer zien te stillen. Daarnaast heb ik ervaren en gezien dat vechten tegen de eetstoornis een ‘stille’ strijd zijn. Het is lastig is om hulp te accepteren en woorden te vinden voor wat je voelt en doormaakt. Daarom hoop ik dat (toekomstige) cliënten van Human Concern door deze voorstelling eerlijk(er) naar zichzelf willen of durven kijken en ook hoop ik deze gedachten en gevoelens inzichtelijker maken voor naasten en doorverwijzers. Als je omgeving beter begrijpt wat je doormaakt, is het voor hen makkelijker om voor je klaar te staan.”

Slechtste kant komt boven
Alle hulp en begrip is welkom tijdens je herstel, weet ze. 14 jaar was ze en opgenomen op een afdeling met alleen maar meiden. De eetstoornis zou ze gaan loslaten. Tijd om onder ogen te zien wat ze niet eerder had gewild en gekund. Haar grootste angsten kwamen boven: voor eten en aankomen, voor ongeschikt zijn voor het leven, voor niets kunnen, voor geen waarde hebben voor anderen. “Hand in hand met mijn angsten kwamen ook mijn slechtste kanten boven, mijn tierende, liegende en bedriegende ik. Mijn boosheid botvieren op mijn omgeving was natuurlijk makkelijker dan naar mijn angsten kijken. Ik heb de mensen die ik zo lief heb voor de rotste vis uitgemaakt en voel me hierover nog steeds schuldig. Dit zag ik ook bij andere meiden gebeuren. Meiden, die over het algemeen zo aardig en gezellig waren. Voor mijn ouders was het heel lastig om mij zo te zien en dit gedrag te scheiden van het meisje dat ik ook was: zacht, begripvol en humoristisch.”

Daarom is Stillen ook een pleidooi om de persoon achter de eetstoornis te zien en een ieders unieke kwaliteiten te (h)erkennen. Maartje: “Deze mooie en unieke karaktereigenschappen heb je juist nodig om het gevecht te kunnen aangaan.”

Nieuwe vrijheid
Haar eetstoornis is verleden tijd, haar angsten echter niet. “Ik had echt verwacht dat deze met de eetstoornis zouden verdwijnen en vond dit besef daarom heel teleurstellend. Maar het grote verschil is dat ik er nu op vertrouw dat het goed komt. Ik heb niet meer de schijnveiligheid van het eten of niet eten nodig om mijn angsten te kunnen hanteren. Sterker nog, als ik trek heb, gaan we lunchen tijdens repetities en neem ik wat er is. Ik realiseer me goed dat dit me zo ongelooflijk veel vrijheid geeft. Ik volg mijn lichaam en heb alle tijd en ruimte om met voor mij wezenlijke dingen bezig te zijn. Ik ervaar de wereld nu echt. Als ik fiets, dan fiets ik en kijk ik om me heen. Ik ben niet meer bezig met de calorieën die ik door het fietsen verlies en weer moet zien aan te vullen. En als ik uiteten ga, kies ik iets van de kaart in plaats van een salade zonder dressing, noten en kaas. Mijn ouders verbazen zich nog altijd als ik om mayonaise vraag.”

“Toen ik daadwerkelijk begon met repeteren voor deze voorstelling, kreeg ik weer last van ondermijnende gedachten als: ‘Ik kan het niet’ en ‘Iedereen vindt me stom’. Ik hoor ze , leg ze naast me neer en ga vervolgens doen wat ik te doen heb. Inmiddels zit ik in een fantastische creatieve flow. Natuurlijk weet ik dat er weer een dip zal komen, maar ook deze zal ik niet uit de weg gaan: alleen door mijn angsten aan te gaan, kan ik groeien en dat is menselijkerwijs toch het mooiste dat er is.”

Voorstelling Stillen: komt dat zien!
Vanaf 10 oktober aanstaande gaat Maartje op 5 locaties in Nederland haar voorstelling ‘Stillen’ spelen voor cliënten, naastbetrokkenen, verwijzers en therapeuten. Hiervoor gebruikt ze zowel filmpjes als illustraties en heeft ze zich gebaseerd op zowel haar eigen ervaring met anorexia en boulimia nervosa én de verhalen van lotgenoten. Na afloop van elke voorstelling is er gelegenheid om belangstellenden en doorverwijzers verder te informeren over de (h)erkenning en behandelmogelijkheden van eetstoornissen. Ook is er alle ruimte voor vragen. Stichting Weet, Buro Puur, Anorexia Jongens en Stichting Jij zijn eveneens aanwezig voor voorlichting en dialoog. Kaarten bestellen voor een van de vijf voorstellingen kan via www.humanconcern.nl. Kosten bedragen 7,50 per kaartje.

Data en locaties