FAQ

Welke behandelingen biedt Human Concern?
Ieder mens is uniek. Daarom biedt Human Concern verschillende behandeltrajecten aan en krijgt de cliënt de behandeling die het beste past bij de ernst van de eetstoornis, persoonlijke behoeften en onze mogelijkheden. Wij bieden een ambulant traject waarbij een à twee keer per week sessies van een uur op een locatie bij jou in de buurt plaatsvinden. Meer over ons ambulante behandeltraject lees je hier. Ook bieden wij de klinische boost-behandeling Be-LeeF! aan.

Behoort een klinische opname tot de behandelmogelijkheden van Human Concern?
Human Concern biedt naast individuele ambulante therapie de kort-klinische boost-behandeling Be-LeeF! in Portugal aan, waar cliënten zes weken lang worden opgenomen.

Lees meer: Kort-klinische boost-behandeling Be-LeeF!.

Is het mogelijk om de behandeling te volgen via de e-mail of telefoon?
Nee, Human Concern biedt een specialistische behandeling die niet (uitsluitend) via e-mail of telefoon uitvoerbaar is.

Vergoedt mijn zorgverzekeraar de behandelkosten?
De kosten van je behandeling door Human Concern, gespecialiseerde GGZ, worden door de zorgverzekeraar vergoed vanuit de basisverzekering. De hoogte van de vergoeding is afhankelijk van de zorgverzekeraar en betreffende polis. Lees meer over de vergoede zorg .

Aan het eind van ieder kalenderjaar publiceren de zorgverzekeraars de nieuwe polisvoorwaarden voor het aankomende jaar en informeren wij onze cliënten hier zo goed mogelijk over. Houd onze website goed in de gaten.

Hoe zit het met mijn eigen risico?
De zorg die Human Concern levert, gespecialiseerde GGZ, valt onder de basisverzekering. Dit betekent dat hiervoor altijd je eigen risico van minstens €385,- (2022) wordt aangesproken. Mocht je al eerder in het jaar een deel van, of het geheel van je eigen risico hebben betaald voor andere zorg, dan zal alleen het eventueel resterende bedrag in rekening worden gebracht. Het kan zijn dat je zorgverzekeraar het eigen risico inhoudt op de vergoeding van je behandelkosten. In dat geval zal Human Concern het eigen risico separaat bij je in rekening brengen. Lees hier meer over de vergoede zorg bij Human Concern.

Wat betaal ik zelf en wat als mijn zorgverzekeraar de behandelkosten niet volledig vergoedt?
Als je verzekerd bent bij een verzekeraar waar wij geen contract mee hebben, dan kun je ook een traject bij ons starten. Het ligt dan wel aan het soort polis dat je hebt of je zelf een eigen bijdrage moet doen.

Welke tarieven hanteert Human Concern?
Human Concern is een gespecialiseerde GGZ-instelling en hanteert de tarieven die jaarlijks door de NZa worden vastgesteld. De NZa tarieven zijn terug te vinden op de website van de Nederlandse Zorgautoriteit.

Wat betaal ik voor de kort-klinische boost-behandeling Be-LeeF!?
Human Concern heeft helaas geen contracten met zorgverzekeraars voor het klinische boost programma Be-LeeF!. Dit betekent dat dit programma onder de particuliere zorg valt en je de behandeling zelf dient te financieren. Meer over het programma en de financieringsmogelijkheden lees je in onze uitgebreide informatie over Human Concern Be-LeeF!. Ook heb je op deze pagina de mogelijkheid om je aan te melden voor een informatiebijeenkomst waarin ook bij het onderwerp financiering wordt stilgestaan.

Wat is de minimale leeftijd voor een behandeling bij Human Concern?
De specialistische GGZ valt voor jongeren onder de 18 jaar onder de Jeugdwet. Deze wordt sinds 2015 gefinancierd door de gemeente. Helaas hebben we vanwege alle onduidelijkheden, risico’s en de verschillende eisen per gemeente moeten constateren dat het op dit moment voor ons organisatorisch en financieel niet mogelijk is om cliënten onder de 18 jaar in behandeling te nemen. Er kan een uitzondering worden gemaakt wanneer een behandeling volledig en op voorhand wordt betaald door ouders/verzorgers en/of de gemeente. In een overeenkomst wordt dan vastgelegd dat de gehele kosten voor de behandeling tot het bereiken van het 18de levensjaar worden voldaan.

Informeer voor behandelmogelijkheden elders bij Buro Puur of Weet (Landelijke vereniging rond eetstoornissen).

Op welke kenmerken kan ik letten als ik vermoed dat mijn zoon/dochter/partner/vriend/vriendin een eetstoornis heeft?
Een eetstoornis ontwikkelt zich meestal geleidelijk. Het is voor mensen uit de omgeving belangrijk om te letten op voor de hand liggende signalen van een eetstoornis, zoals: gewichtsveranderingen, een veranderend eetpatroon, eetgestoorde gedachten, een negatief lichaamsbeeld en/of lichamelijke klachten. Ook is het belangrijk alert te zijn op de kenmerken waar een eetstoornis vaak voor staat zoals: weinig zelfvertrouwen, een negatief zelfbeeld, perfectionisme, (faal)angst, schaamte, depressieve gevoelens en eenzaamheid. Bij een eetstoornis draait het niet alleen om eetgestoord gedrag of gewicht, maar ook (juist) om de onderliggende problematiek. Om inzichtelijk te krijgen of er sprake is van een eetstoornis of een eetprobleem en in welke mate, is het dus belangrijk niet alleen te letten op de kenmerken die ‘aan de buitenkant’ van de persoon op te merken zijn, maar ook bijvoorbeeld te letten op verandering in gedrag of in de gevoelswereld van iemand. Lees hier meer over hoe je een eetstoornis herkent.

Ik vermoed een eetstoornis bij mijn zoon/dochter/partner/vriend/vriendin. Hoe kan ik dit vermoeden het beste bespreekbaar maken?
Je kunt dit het beste doen door niet meteen te (ver)oordelen, af te wijzen of te veel druk uit te oefenen op de persoon. Probeer écht in gesprek gaan en proberen te luisteren naar de belevingswereld van je naaste. En proberen hem of haar te begrijpen door vragen te stellen zoals: ‘hoe zie jij dat?’ en ‘hoe is dat voor jou’? Lees hier meer over tips voor betrokkenen.

Wat kan ik beter wel en niet zeggen tegen iemand met een eetstoornis?
Er is natuurlijk niet één ‘standaardmanier’ om te praten met iemand die een eetstoornis heeft. Wat je doet en hoe je dat doet wordt natuurlijk bepaald door je eigen persoonlijkheid; wat wel en niet bij je past. En van de persoon met een eetstoornis; wat deze persoon wel en niet prettig vindt. Hieronder volgen een aantal tips:

• Probeer gewoon jezelf te zijn
  Doe wat voor jou goed voelt, wat jou goed lijkt, dus wat bij jou past.
• Probeer open en eerlijk te zijn
  Geef bijvoorbeeld aan dat je niet goed weet hoe je iets bespreekbaar moet maken, maar dat je er wel mee zit. Stel vragen wanneer je iets niet begrijpt.
• Vraag hoe je de ander zou kunnen helpen
  Helpen kan bestaan uit veel verschillende dingen, afhankelijk van de behoefte van de persoon zoals bijvoorbeeld: praten, belangstelling tonen, jou mogen bellen als het lastig is, even klagen/spuien als het gevecht zwaar is, weten dat hij of zij bij jou terecht kan als er iets is. Je kunt ook navragen wat de persoon wil dat je liever níet doet, dan kun je daar rekening mee houden. Want ook dat kunnen verschillende dingen zijn.
• Laat merken dat de ander bij je terecht kan
  Het kan best dat de persoon in het verweer gaat, of zich lijkt af te sluiten voor wat je zegt. Dat is een veel voorkomende reactie uit angst. Maar ook al lijk je niet door te kunnen dringen, toch hoort iemand vaak best wat je zegt en denkt er later nog wel over na. Misschien vindt iemand het juist wel fijn om er eens over te kunnen praten, maar vind het tegelijkertijd misschien ook wel heel eng. Omdat iemand zich bijvoorbeeld schaamt of bang is voor je reactie. Probeer te laten merken dat je er wilt zijn, zonder je op te dringen of je te gaan bemoeien met het (eet)gedrag. Zeg dat praten kan en mag, maar dat het niet (meteen) hoeft, maar ook later kan. Zo geef je de ander ook ruimte. Zet de deur in ieder geval alvast open.

Lees meer tips voor betrokkenen die Human Concern biedt.

Hoe kan ik iemand met een eetstoornis helpen?
De omgeving van iemand met een eetstoornis kan een belangrijke bijdrage leveren aan het herstelproces. Hoe mensen uit de omgeving kunnen helpen, weet de persoon met een eetstoornis vaak zélf het beste. Of de persoon kan in ieder geval aangeven waaraan hij of zij géén behoefte heeft. Bijvoorbeeld bemoeienis, controle of druk. Hieronder volgen een aantal tips:

• Denk mee
  Bied jezelf uitnodigend aan, laat merken dat hij of zij bij je terecht kan en denk samen met de persoon na over hoe jij ondersteuning zou kunnen bieden.
• Ondersteun waar nodig en gewenst
  Vaak kan de omgeving veel betekenen in het tegengaan van het ‘negatieve innerlijke stemmetje’ waar veel mensen met een eetstoornis last van hebben. Bijvoorbeeld door de persoon te corrigeren wanneer hij/zij zichzelf afkraakt. Ook kan de omgeving bijvoorbeeld van waarde zijn door een luisterend oor te bieden, of door desgewenst afleiding te bieden bij eetdrang of onrustgevoelens van de persoon.
• Let op je houding
  Laat merken dat je de persoon accepteert en respecteert, om wie hij of zij ís. Probeer de suggesties die je doet positief en opbouwend te formuleren. Vermijdt zo veel mogelijk veroordelende en afwijzende opmerkingen, over de persoon zelf maar ook over anderen. De persoon met een eetstoornis is hier waarschijnlijk, door zijn of haar negatieve zelfbeeld, erg gevoelig voor en betrekt het op zichzelf. Wees open en eerlijk, wat jullie onderlinge band en vertrouwensrelatie zo mogelijk kan versterken.
• Doe zo nodig aanvullende informatie op
  Doe informatie op over eetstoornissen. Bijvoorbeeld via onze website. Op deze manier ben je bijvoorbeeld in staat om de persoon te wijzen op de gevaren en risico’s van bepaald gedrag.

Hoe blijf ik als naaste van iemand met een eetstoornis zijnde overeind?

Wanneer iemand aan een eetstoornis lijdt, is het voor mensen uit zijn of haar omgeving vaak erg moeilijk om hiermee om te gaan. Of het nu gaat om een kind gaat, een partner, iemand in de familie of vriendenkring, een eetstoornis geeft vaak spanningen, bezorgdheid en onzekerheid. Hieronder volgen een aantal tips:

• Realiseer je dat je alleen de rol van ouder/partner/broer/zus/vriend/vriendin kunt vervullen en níet die van professioneel hulpverlener.
• Realiseer je dat je het niet vóór de ander kunt doen, maar je kunt de persoon wel aanbieden het voor een deel sámen te doen. Door náást de persoon te staan, mee te denken en mee te praten en vooral te luisteren.
• Stel duidelijke grenzen voor jezelf en voorkom, dat de eetstoornis een gezinsleven, relatie of vriendschap gaat beheersen.
• Je kunt niet voor een ander zorgen als je niet voor jezelf zorgt.
• Door goed voor jezelf te zorgen zoals: tijd en ruimte voor jezelf nemen, grenzen stellen, opkomen voor jezelf, jezelf eens verwennen, de lat eens wat lager te leggen voor jezelf en tóch tevreden te zijn. Behalve dat dit goed is voor jezelf, kan je daardoor tevens als voorbeeldfunctie fungeren hierin voor degene die je kent met een eetstoornis.
• Vaak is het prettig om ook zelf te praten met anderen, om je verhaal kwijt te kunnen en steun te ontvangen. Niet alleen om het zelf vol te kunnen houden maar ook om je gevoelens niet af te reageren op de persoon met de eetstoornis of op andere mensen. Bij Human Concern bieden wij betrokkenenbegeleiding waarbij je in gesprek kan met andere naasten van mensen met eetstoornissen en therapeuten van Human Concern. Lees hier meer over de betrokkenenbegeleiding.

Lees hier meer over tips voor betrokkenen.

Bij Human Concern worden naasten betrokken bij de behandeling
Tijdens de individuele therapie bij Stichting Human Concern worden de ouders, de partner van de cliënt of andere belangrijke derden, in overleg met de cliënt, uitgenodigd voor een – naar voorkeur – gezamenlijk of individueel gesprek, om begeleiding te krijgen bij de dingen waar men tegenaan loopt. Behalve dat je hierdoor zelf ondersteund wordt, ben je als ouders of partner ook meer positief betrokken bij de behandeling.

Lees meer over systeemtherapie bij Human Concern.