In 2013 was haar worsteling met anorexia te zien in het tv-programma Tot op het bot. Sindsdien is er veel veranderd in het leven van Lina Houthuijzen (23). Want zonder de donkere kleurspoeling van de eetstoornis ziet alles er anders uit en ligt de toekomst voor haar open.
“Tot op het bot heeft zoveel moois in beweging gezet“
Haar behandeling bij Human Concern is inmiddels afgerond, ze heeft net een lange stage in een Belgisch ziekenhuis achter de rug en met haar studie Verpleegkunde is ze bijna klaar. Een baan heeft ze ook al gevonden: in de avonduren werkt ze als verpleegkundige in de Thuiszorg. Lina: “Twee jaar geleden had ik dit niet durven denken.”
Het was erop of eronder in 2013. Daarom kozen Lina en haar familie voor deelname aan Tot op het bot. Al drie jaar leed ze aan anorexia; twee keer was ze opgenomen geweest om aan te komen en uit de gevarenzone te raken. Samen met oud-wielrenster en personal coach van het tv-programma Leontien van Moorsel én het team van Human Concern zette ze zichzelf op scherp. Haar doelen voor 2013 waren helder: uit eten met haar partner Alexander; trouwen in een echte trouwjurk en weer gaan menstrueren. In augustus dat jaar liep een stralende Lina aan de hand van haar vader naar het altaar. Ze had toen al meerdere keren buiten de deur gegeten. En aan het einde van het jaar kondigde haar cyclus zich weer voorzichtig aan.
Leontien was streng
Zonder slag of stoot ging het niet. Lina: “Het was hard werken om onder ogen te zien hoe ik mezelf en ons gezin kapot maakte. Het kostte tijd en moeite om mijn onzekerheid en perfectionisme los te laten en tevreden te zijn met wat er is. Leontien was streng voor me en dit was precies wat ik nodig had. Ze inspireerde me om verder te kijken en doelen te stellen. Op haar aanraden en dat van mijn therapeut ben ik in juni 2013 toch naar Portugal gegaan voor het klinische boost-programma Be-LeeF! van Human Concern. Er was iets krachtigs nodig om me uit die negatieve levensstijl te halen. Maar de drempel was hoog, ik vond het heel spannend om zo lang weg te zijn van huis. Toch voelde ik dat het me voor het eerst in al die jaren lukte om stappen in de goede richting te zetten.”
“Tijdens Be-LeeF! heb ik geleerd m’n gevoelens te onderkennen en uit te spreken. Mijn man Alexander en ik praten nu veel meer met elkaar, ook over problemen die er zijn. Alexander heeft een angststoornis, waardoor hij onze woonplaats moeilijk durft te verlaten. Tijdens mijn stage in België heeft hij mij hierdoor ook niet kunnen bezoeken. In Portugal voelde ik hoe belangrijk het voor me is dat hij hierin zichzelf ook wil ontwikkelen, zodat we samen een betere toekomst kunnen creëren, waarin ruimte is voor avontuur. Inmiddels verbreedt hij zijn horizon eveneens. Komende zomer gaan we zelfs ergens in Nederland kamperen samen, een grote stap voor hem.”
“De relatie met mijn zus is ook enorm verbeterd. Zij had veel moeite met mijn eetstoornis. Logisch, ik terroriseerde ons hele gezin ermee. Waar was ik in vredesnaam mee bezig?, denk ik nu. Maar op dat moment had ik het niet in de gaten. Ik vind het heel fijn om weer contact met haar te hebben, om af te spreken en met elkaar te bespreken hoe het nu echt gaat.”
Een periode afsluiten
Na Be-LeeF! spitste de behandeling zich toe op het in de praktijk brengen van de dingen die Lina daar leerde. “Maar de laatste maanden merkte ik aan mezelf dat ik geen behoefte meer voelde om het over eten te hebben. Het vertrouwen groeide dat ik het alleen af kon, zeker sinds mijn stage in België. Want echt, ik heb het toch maar mooi gedaan: zo lang en zo ver van huis. Een jaar eerder was een maand Portugal al bijna een brug te ver. In België heb ik het prima naar m’n zin gehad, samen met een studiegenootje woonde ik op de zolderetage van een ouder echtpaar. Ik ben aangekomen in plaats van afgevallen, zoals veel mensen vreesden. We aten dan ook bijna elke avond pizza.”
“Het voelt nu goed om deze periode die in het teken stond van de eetstoornis af te sluiten en me op de toekomst te richten. Ik ben dankbaar voor alle steun van Human Concern en voor hun manier van werken. Bij Human Concern gaat het om de vraag erachter: hoe komt het dat je een eetstoornis hebt? En wat kunnen we eraan doen? Heel belangrijk voor mij.”
Lina nu met haar man Alexander
“Nu ik mijn gevoelens toelaat, is het leven ingewikkelder, maar zeker ook mooier geworden. Ik sloot immers niet alleen de negatieve emoties buiten, maar ook de positieve. Ik ben nu oprecht gelukkig en realiseer me dat vroegere geluksgevoelens een beetje gemaakt waren. Het was een masker dat ik had opgezet. Natuurlijk heb ik goede én slechte dagen, maar over het algemeen geniet ik van de grote en kleine dingen. Ik ben heel blij met m’n nieuwe baan, vind het echt fijn om andere mensen te helpen. Bovendien is er weer ruimte voor spontaniteit, een grote wens van me. Laatst ben ik zomaar met mijn moeder gaan lunchen in de stad en op Valentijnsdag verraste Alexander me met een etentje in een wok restaurant.”
Leuke reacties
“Ik ben heel blij dat ik aan Tot op het bot heb meegedaan. Het heeft zoveel moois in beweging gezet. Ook de leuke reacties die ik erop kreeg, hebben me goed gedaan. Uit alle hoeken kreeg ik steun en dit keer kon ik het toelaten. Leontien en ik hebben overigens nog steeds contact.”
Lees meer over het programma Tot op het bot.
