Gevolgen van een eetstoornis

De gevolgen van een eetstoornis zijn groot. Niet alleen psychosociaal (eenzaamheid en isolement) maar ook lichamelijk heeft een eetstoornis grote consequenties. Vaak zijn mensen met een eetstoornis zich hiervan niet bewust.

Button text

Lichamelijke gevolgen van een eetstoornis

Bij vrouwen met anorexia nervosa kan de menstruatie uitblijven, dit kan gepaard gaan met (al of niet) tijdelijke onvruchtbaarheid. Op termijn kan door een tekort aan oestrogeen (wanneer menstruatie uitblijft) botontkalking (osteoporose) ;
Bij mannen en vrouwen met anorexia nervosa kunnen seksuele functiestoornissen voorkomen, zoals impotentie bij mannen;
Een onregelmatig eetpatroon zorgt voor een wisselende bloedsuikerspiegel, waardoor een lichamelijke behoefte ontstaat aan eten/een eetbui;
Ademhaling en hartslag worden trager bij ondergewicht, ook de bloeddruk daalt. Het lichaam schakelt bij een dalend gewicht en verminderde voedselinname zo veel mogelijk over op besparing in de stofwisseling. Je voelt je hierdoor vaak erg moe, duizelig, lusteloos en depressief;
Doordat je weinig eten verbrandt en de lichaamstemperatuur daalt, kun je last krijgen van koude, blauwe handen en voeten. Ook kan dan een donsachtige beharing in het gezicht, op de armen, borst en rug ontstaan;
Door ondergewicht of ernstige tekorten in de voedingsstoffeninname kan een depressie optreden, waarvan lichamelijk reacties het gevolg kunnen zijn zoals; vermoeidheid, concentratiezwakte, slaapproblemen en dagschommelingen in stemming;
Tanden kunnen aangetast raken door maagzuur als gevolg van veelvuldig braken. Er kan haaruitval optreden. Het haar ziet er dof uit. De huid wordt droog en schilferig en verslapt;
Door de beperking van de voedselinname kan verstopping optreden. Dit is voor mensen met anorexia nervosa vaak een reden om in paniek te raken en toevlucht te nemen tot braken of laxeermiddelen.

Door langdurig en extreem gebruik van laxeermiddelen, kunnen maag en darmen onherstelbaar beschadigd raken. Op het moment dat je het gebruik van laxeermiddelen stopt, kunnen er tijdelijk problemen met de stoelgang ontstaan (obstipatie). Meestal een reden om in paniek te raken en weer over te gaan op het gebruik van laxeermiddelen;
Bij extreme vermagering kan vochtophoping (oedeem) ontstaan;
Het met grote regelmaat volgen van extreme diëten die leiden tot een sterk wisselend gewicht, kan de stofwisseling ernstig verstoren. Dit zorgt uiteindelijk voor het bekende jojo-effect. Het gemiddelde gewicht stijgt na iedere lijnpoging;
Bij jonge mensen met anorexia nervosa kan groeistilstand of -vertraging optreden;
Als je sterk vermagert, wordt spierweefsel afgebroken;
Het honger- en/of verzadigingsmechanisme raakt verstoord. Je voelt op den duur niet meer wanneer je honger hebt of voldaan bent; je negeert deze signalen;
Als je anorexia nervosa hebt, slaap je vaak slecht in, of je bent al vroeg wakker. Vaak wordt dit probleem opgelost door ’s morgens vroeg alweer met werk, studie of andere activiteiten te beginnen. Mensen met anorexia nervosa ogen vaak hyperactief en lijken veel energie te hebben;
Door het ontoereikende of eenzijdige eetpatroon kunnen tekorten aan bepaalde mineralen en vitamines ontstaan. Als je laxeer- en/of plasmiddelen gebruikt en/of regelmatig braakt, kunnen ernstige stoornissen in de elektrolyte huishouding plaatsvinden. Het meest riskante is het tekort aan kalium. Dit kan leiden tot nier- en leverbeschadigingen, spierkrampen, hartritmestoornissen en zelfs een hartstilstand.

Psychosociale gevolgen van een eetstoornis

De omgeving begrijpt niet dat jij je lichaam anders ervaart. De eventuele vermagering en het abnormale eetgedrag roepen onbegrip en bezorgdheid op bij familie en vrienden. Daarom probeer je je eetstoornis zo veel mogelijk verborgen te houden en verzin je vaak allerlei smoesjes en uitvluchten. Hierdoor riskeer je door je omgeving als leugenachtig of onbetrouwbaar te worden ervaren;
Je bent eigenlijk voortdurend bezig met het plannen en geheimhouden van je eetgedrag. Dit veroorzaakt veel spanning. Iets gewoons, als een etentje of een verjaardagsfeestje, kan je angstig maken. Door de stress word je kwetsbaar, onzeker, dwingerig of snel geïrriteerd en heb je last van grote stemmingswisselingen. Je bent veeleisend en streng voor jezelf (en soms ook voor anderen). Je moet van jezelf aan een heleboel regels voldoen en wordt in je denken en doen erg in beslag genomen door je eetstoornis;
Op den duur ga je je steeds meer van de mensen om je heen afzonderen. Je bent uiteindelijk alleen nog maar bezig met wél of niet eten, met dik of dun zijn, of met hardlopen, fietsen of zwemmen. Hoewel je vaak grote moeite doet om je zo aangepast mogelijk te gedragen, ben je dusdanig geobsedeerd door je eetstoornis, dat je haast niets meer voor andere mensen of zaken kunt voelen. Je komt daardoor al gauw ongeïnteresseerd of egoïstisch over en raakt in een sociaal isolement. Dit gebeurt natuurlijk ook andersom; je wordt buitengesloten of genegeerd, niet meer uitgenodigd of aangesproken, omdat het zo moeilijk is om contact met je te maken;
Andere aspecten van psychosociale aard zijn: sociale angst, depressie, prestatiedwang, faalangst en een sterke behoefte aan sociale acceptatie;
Financiële problemen, als gevolg van het kopen van grote hoeveelheden voedsel voor een eetbui of voor laxeermiddelen, komen ook geregeld voor. Zo erg zelfs, dat sommigen overgaan tot het stelen van voedsel en laxeermiddelen.