Anorexia nervosa is een aandoening welke serieuze en blijvende gevolgen kan hebben. Naast lichamelijke gevolgen, heeft de eetstoornis vaak ook emotionele en sociale gevolgen. Doordat je te weinig eet, krijg je een tekort aan essentiële mineralen, vitamines en eiwitten. Daarnaast kan anorexia nervosa ook negatieve gevolgen hebben voor je vruchtbaarheid en leidt het vaak tot botontkalking. Emotionele gevolgen hebben meestal te maken met gevoelens van onzekerheid en minderwaardigheid en met de angst om de controle te verliezen. De combinatie van lichamelijke en emotionele gevolgen kan er vervolgens voor zorgen dat je minder buiten komt en dat je je niet goed voelt tussen andere mensen en deze gaat vermijden. Zes procent van de mensen met anorexia nervosa sterft aan de gevolgen van ondervoeding of door zelfdoding.

Als eetstoornis is anorexia nervosa onder te verdelen in twee verschillende typen. Dit zijn het beperkende type en het purgerende type. Het beperkende type wordt vooral getypeerd door het structureel innemen van eenzijdig en te weinig voedsel, doordat je op dat moment weinig en/of zeer selectief eet. Het purgerende type wisselt het restrictieve (beperkende) eetpatroon af met ‘subjectief’ (in eigen beleving) te veel eten dat gecompenseerd (moet) worden door braken, laxeren of sporten/bewegen. Te veel betekent voor iemand met anorexia dat degene meer eet dan ze zichzelf heeft opgelegd.

Daarnaast zijn er ook twee andere typen “officieuze” eetstoornissen die kunnen leiden tot ondergewicht: anorexia athletica en orthorexia. Omdat beide typen onvoldoende onderzocht en gedefinieerd zijn, vallen deze eetstoornissen, mits aan de andere criteria voldaan, onder de ‘andere gespecificeerde voedings-  en of eetstoornissen (OSFED).