Skip to main content
search

Vanuit ervaring

Mijn eetstoorniservaring begon op mijn twaalfde met anorexia en ging later over in een vorm van boulimia. Tot ongeveer mijn 27e werd mijn leven totaal beheerst door eten en niet eten, aankomen en afvallen. Heel soms voelde ik me even ‘goed’, maar meestal was ik verschrikkelijk wanhopig, angstig en dacht ik slecht over mezelf. Ik richtte me op eten, omdat ik op die manier ergens aan kon vasthouden en nog een beetje het gevoel had dat ik iets goed kon.

Overleven in plaats van leven

Aan het overleven was ik, maar leven kon ik niet. Niet genieten, niet meedoen met anderen, niet ‘normaal’ zijn, niet blij zijn met mijzelf en later ook niet meer met anderen. Ik kwam in een isolement terecht en sloot mij op samen met mijn grootste vriend en vijand: het eten.

De spelregels van het leven? Ik kon er eenvoudigweg niet aan voldoen. Ik wist bovenal niet hoe. Ik vond het te ingewikkeld, te beangstigend, te onwennig. Wat was normaal? Wat wilde ik? Wat vonden anderen? Zoveel keuzes te maken. Zoveel stappen te zetten. Zoveel verplichtingen en verwachtingen. Het begon langzaam tot me door te dringen dat ik hulp nodig had voor mijn eetstoornis.

Zoektocht in hulpverlening

En zo begon ik mijn zoektocht in de hulpverlening van eetstoornissen. Van huisarts naar psycholoog, naar psychiater, naar psychotherapeut, binnen instanties, buiten instanties, regulier, alternatief, opnames en ambulante behandelingen, in groepen en individueel, gericht op de symptomen, gericht op de oorzaken, gericht op vroeger of juist op nu, te weinig aandacht voor het eten, te veel aandacht voor het eten, met of zonder hulp van medicijnen… Niets hielp echt. Wel kleine beetjes, voor bepaalde stukjes van mijn probleem of bepaalde periodes. Maar er echt helemaal en voorgoed vanaf komen, lukte niet. Mijn wanhoop groeide en mijn lust om te vechten verdween beetje bij beetje, net als mijn hoop op de toekomst en mijn vertrouwen in de hulpverlening. Bijna gaf ik het op. Ik zou er toch nooit vanaf komen en moest er maar mee zien te leven…

Carmen Netten over Human Concern
Ontstaan behandelcentrum voor eetstoornissen Human Concern

Vastbesloten om anderen te helpen genezen

Toen ik weer in mijn kracht stond, hield ik mij opnieuw intensief bezig met dit onderwerp, maar nu op een geheel andere manier. Ik startte een opleiding binnen de GGZ, deed veel vrijwilligerswerk voor onder andere voor de Stichting Anorexia en Boulimia Nervosa (nu Weet), begeleidde groepen en richtte mijn eigen praktijk op voor mensen met eetstoornissen. Nu kon ik eindelijk toetsen of mijn ideeën werkelijk zouden leiden tot het oplossen van ernstige en minder ernstige eetproblemen, zoals het mijzelf ook geholpen had. Ik gebruikte niet alleen mijn vakkennis tijdens de behandeling, maar combineerde dit met het actief en doelgericht inzetten van mijn eigen ervaring. Later zou deze combinatie ‘ervaringsprofessie’ gaan heten. De behandelaar als Ervaringsprofessional® was geboren.

De basis: begrip, liefde, betrokkenheid, alertheid en herkenning

Een vertrouwensband ontstond eigenlijk al bij het kennismakingsgesprek. De cliënt was meteen open een eerlijk, ik was immers zelf ook open. Hoop op verbetering en de kans om volledig beter te worden, kon ik meteen overdragen, omdat ik daar een levend voorbeeld van was. De motivatie, die bij veel cliënten tot het nulpunt was gedaald na talrijke vruchteloze pogingen binnen de hulpverlening, steeg als vanzelf. Het enige wat ik ervoor hoefde te doen, was mijn eigen ervaring laten spreken binnen de rol die ik had als hulpverlener. Om mij vervolgens te uiten in begrip, liefde, betrokkenheid, alertheid en herkenning. Dit was en is de rotsvaste basis waarop de behandeling kan steunen. Hierop kan het contact met en het herstel van de cliënt groeien. Keer op keer blijkt dit een bijzonder vruchtbare grond te zijn.

Start Stichting Human Concern

Nog weer later kreeg dit alles een bredere opzet, omdat ik met gelijkgestemde ervaringsdeskundigen in contact kwam. Dat resulteerde uiteindelijk in de huidige vorm van Stichting Human Concern – Centrum voor eetstoornissen. Nu, meer dan 10 jaar later, laat ook wetenschappelijk onderzoek zien, dat het werken met Ervaringsprofessionals® van doorslaggevend belang is. Cliënten geven aan zich begrepen, (h)erkend en veilig te voelen bij een therapeut die de eetstoornis van binnenuit kent. De benodigde ‘klik’ is er meteen. Hierdoor durven ze zich (eerder) open te stellen en de weg naar herstel in te slaan. En dat is best bijzonder, want de meeste van onze cliënten hebben net als ik al jaren getobd met hun eetstoornis en al veel behandelingen elders achter de rug. Ik ben dan ook heel dankbaar voor de weg die ik heb mogen afleggen en de manier waarop ik mijn kennis en ervaring ten goede van anderen kan laten komen.

Carmen Netten

Oprichter Human Concern – Centrum voor eetstoornissen

Meer weten? In de blogs van Carmen Netten lees je meer over haar visie op de behandeling van eetstoornissen. Lees hier verder
Eetstoornis anorexia
Close Menu