Bij Human Concern werken we in een multidisciplinair team van Psychiaters, Artsen, Klinisch Psychologen, Psychotherapeuten, GZ-psychologen, Systeemtherapeuten, Diëtisten en Werkbegeleiders. Hieronder stelt het team van specialisten zich graag aan je voor.
Onze Specialisten
Ik ben bij Human Concern komen werken vanwege de visie op zorg, of hoe zorg/behandeling gegeven zou moeten worden. Mijn eerdere kennis en ervaring kan ik dan ook heel goed toepassen in de zoektocht op weg naar een duurzaam herstel samen met cliënten en medebehandelaren waarin ik zelf tegelijkertijd ook kan en mag leren.
Bij Human Concern ben ik Regiebehandelaar. Dit betekent dat ik wat meer op afstand de behandelprocessen van cliënten volg en hierin meedenk. Ik verwacht dat de ervaring die ik heb opgedaan met kinderen me goed van pas komt binnen Human Concern omdat problemen die ernstig belemmerend zijn in je latere leven toch vaak een voedingsbodem hebben gehad in je jeugd. Ik vind het dan ook een grote uitdaging en meer nog een dankbare ‘taak’ dat we als behandelteam mogen proberen samen met cliënten te kijken naar wat zij nu wérkelijk nodig hebben om te kunnen komen tot de groei die ze zelf zo graag willen doormaken. In mijn ideale wereld ervaart iedereen dat hij of zij ok is zoals hij is, mooi met alles erop en eraan. Als je dit werkelijk kunt ervaren geeft het je alle ruimte om te kunnen zijn wie je bent en op die manier ben je waardevol, wij allen op onze eigen manier. En dat gun ik iedereen.
Je bent zo mooi anders dan ik
Natuurlijk niet meer of minder maar
Zo mooi anders
Ik zou je nooit anders dan anders willen
(Hans Andreus)
In mijn tienerjaren had ik er veel last van dat ik mijn emoties niet goed kon uiten. Ik voelde faalangst en perfectionisme, ik voelde me vaak niet goed of niet leuk genoeg en wrong me in bochten het anderen naar de zin te maken. Ook had ik het gevoel dat ik er alleen voor stond, omdat ik me niet goed durfde te uiten uit angst voor afwijzing. Ik had eetbuien om de druk, stress en onzekerheid die ik constant voelde af te laten vloeien. Toen ik ongeveer tien kilo aan was gekomen besloot ik af te gaan vallen. De eerste periode was dat door crash diëten te volgen, me aan te melden bij de Weight Watchers en ook door in behandeling te gaan bij een diëtist. Na verloop van tijd kon ik de diëten niet meer volhouden door grotere eetdrang vanwege het verdriet en de onmacht rondom het overlijden van mijn vader. Ik besloot mijn eigen weg te gaan: ik verviel in de cirkel van eetbuien en allerlei vormen van compenseren, afgewisseld met perioden dat ik normaal at en ik me ‘genezen’ voelde. Ik ben ambulant begeleid door een psycholoog en diëtist van een GGZ. Eigenlijk was ik toen nog helemaal niet toe aan behandeling, maar ik heb wel geleerd waar de eetstoornis vandaan kwam en me te uiten. Een tijd na de behandeling is het echte herstel pas begonnen. Ik was er klaar voor omdat ik veel last kreeg van mijn gedrag en besefte hoe weinig ik genoot van de dingen die ik deed. Ik heb andere vormen van emotie regulatie ontdekt, waar ik veel meer steun uit haalde dan uit eten, niet-eten of extreem sporten. Ik ben gestopt met ‘moeten’ en begonnen met ‘willen’. Steeds meer gaan accepteren wie ik was, zonder steeds mijn ‘mindere eigenschappen’ te moeten aanpassen. Ik heb veel geschreven, veel gepraat en ik heb veel rust en energie uit de natuur gehaald. Tegenwoordig, als ik druk en stress ervaar, praat ik er uitgebreid over en ga ik met mijn paard de natuur in. Ik geniet van eten, maar zie het niet meer als steun of uitlaatklep.
Graag help ik je in te spelen op de signalen van je lichaam, gedachten over voeding te verlichten, te zoeken welke behoeften je nu echt hebt en te ontdekken welk eetpatroon bij jou past. Durf te ervaren en te leren.
Ik heb zelf geen eetstoornis gehad waarvoor ik ben behandeld maar heb wel een vreemde relatie met eten gehad, zo heb ik een hele tijd heel weinig gegeten tijdens mijn tijd op de middelbare school. In de periode van op mezelf wonen heb ik last gehad van eetbuien. Tijdens mijn periode van zelfontwikkeling heb ik mijn werkelijke behoeftes kunnen ontdekken en heb geleerd meer vanuit mijn gevoel te leven en niet alleen vanuit mijn hoofd.
De visie van Human Concern spreekt mij aan en ik vind het fijn dat ik ondersteunend aan het proces van persoonlijke ontwikkeling mag werken. Cliënten leren wat een normaal en gezond eetpatroon is waarin ruimte is voor variatie, smaak etc. Kortom dat eten geen gedoe hoeft te zijn maar er gewoon bij hoort en lekker mag zijn.
Bij beide ervaringen ben ik me er sterk van doordrongen dat intrinsieke motivatie een grote bijdrage levert aan het herstel. Ik vind motivatie en eetgedrag zeer interessant. Daarom heb ik diverse scholingen gevolgd in motivatie (zoals Motivational Interviewing), gedragsverandering, eetgedrag en Toegepaste Psychologie gestudeerd.
Als Voedingsbegeleider zal ik regelmatig je motivatie bespreken om je interne vuurtje (dat soms nog maar een rookpluimpje is) brandend te houden en groter te maken zodat het contact met je gezonde deel steeds sterker wordt. Zodat je, hoe eng en moeilijk ook, stappen maakt in je herstel door middel van uitbreiding/ aanpassing van je eetpatroon en te leren luisteren en te gaan vertrouwen op lichaamssignalen zoals honger en verzadiging. Ook zal ik met je onderzoeken wat je belemmeringen hierin nog zijn en wat daarvoor nodig is om deze kleiner te maken.
Mijn werkwijze kenmerkt zich in: betrokkenheid, gelijkwaardigheid, vertrouwen, samenwerken, openheid en eerlijkheid, kritische vragen, concrete afspraken, motivatie.
Ik vind het mooi om, samen met de andere disciplines van Human Concern, een bijdrage te kunnen leveren aan een gelukkiger, gezonder en vrijer leven. In balans met je eten, lichaam en met jezelf. Vrij van de eetstoornis, vrij om je dromen waar te maken welke door de eetstoornis werden belemmerd.
Na een periode in een land te hebben gewerkt met weinig professionals en waar weinig middelen ter beschikking stonden heb ik geleerd dat, ongeacht het onderliggend lijden, het contact één van de belangrijkste middelen is dat je als psychiater/hulpverlener hebt. Helaas is er, als gevolg van de bezuinigingen, binnen de GGZ weinig overeind gebleven van dit gedachtegoed. Keer op keer werd ik geconfronteerd met productie draaien en weinig tijd voor contact en verdieping met als gevolg een voor mij teleurstellend resultaat en weinig voldoening in mijn vak. Ik heb ervoor gekozen om bij Human Concern te werken, omdat Human Concern naar mijn idee wel oog heeft voor het belang van goed contact en juist vanuit dat contact zijn behandelingen inzet. Een visie waarin ik mij helemaal kan vinden.