Altijd fijn als we gevraagd worden onze visie te geven over een eetstoornisgerelateerd onderwerp, dat doen we graag! Deze keer door FunX, NPO radiostation en online platform voor jongeren. Zij interviewden twee jonge vrouwen die kampten met orthorexia nervosa, een niet officieel geclassificeerde eetstoornis die echter grote invloed kan hebben op degenen die eraan lijden. FunX vroeg naar onze expertise over dit onderwerp. Onderstaand lees je onze bijdrage.
“Het begint vaak onschuldig, met een focus op gezonder willen leven door te diëten of sporten”, vertelt onze Klinisch Psycholoog en tevens Manager Behandelzaken Ravian Veenstra. Iedereen denkt wel eens van: na twee kerstdagen veel te hebben gegeten, ga ik de volgende dag even salade eten en wat meer bewegen. Dat betekent niet dat je meteen orthorexia hebt.” Wanneer je relatie met voeding wel een probleem wordt? “Als je je bijvoorbeeld angstig gaat voelen of schuldig voelt omdat je koolhydraten hebt gegeten of iets vets hebt gebakken.” Een ander voorbeeld dat Ravian noemt: “Als je merkt dat je niet naar een afspraak met een vriendin wilt, omdat ze voor je gaat koken en je dus geen controle hebt over wat ze voor je gaat maken.” Op een gegeven moment kan het zo zijn dat je nog maar aan één ding denkt: voeding. “In eerste instantie voel je je er misschien beter door, maar uiteindelijk kom je knel te zitten en merk je dat je niet de dingen kunt doen die je wilt of gewoon was te doen op het gebied van voeding en sociaal leven. Daarnaast gaat uiteindelijk ook je lichaam reageren. Heb je bijvoorbeeld last van vermoeidheid, haaruitval of heb je continu trek? Dan kan dat een signaal zijn dat je een bepaald tekort aan belangrijke voedingsstoffen hebt opgelopen.” Vaak worden de symptomen gezien, maar het is belangrijk om naar de onderliggende problematiek te kijken. “Iedereen wil een mate van controle houden, maar het leven staat bol van de momenten waarop je dat niet hebt. En als dat je heel veel angst oplevert, dan kan een eetstoornis je nou net de schijnveiligheid bieden in de vorm van controle en houvast. Als je dan gaat kijken naar waarom iemand zo’n angst heeft om de controle te verliezen, zie je vaak dat het te maken heeft met trauma- of identiteitsproblematiek. Het is in de behandeling dus ook heel belangrijk om niet alleen de symptomen van een eetstoornis aan te pakken, maar ook de onderliggende problematiek om tot duurzaam herstel te komen. Anders val je snel weer terug. Het is daarom zaak dat de schaamte over het onderwerp doorbroken wordt, want dat zorgt er te vaak voor dat (te) laat hulp gezocht wordt.”
Het volledige artikel lees je hier.
